چند نكته درباره بیماری هپاتیت در مبتلایان به هموفیلی
كادایف: رییس شبكه هپاتیت ایران برخی علل بروز هاتیت سی در بیماران هموفیلی را شرح داد.
دكتر سیدموید علویان در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینكه بیماری هموفیلی یك بیماری ارثی با اختلال انعقادی است، اظهار داشت: این بیماری با انواع آن یعنی هموفیلی نوع «آ» و هموفیلی نوع «ب» معرفی می گردد. هرچند كه مرگ بیماران هموفیلی به علت انواع خونریزی دور از انتظار نبوده است، اما خوشبختانه با پیشرفت علم پزشكی و عرضه مراقبت های لازم، طول عمر این بیماران افزایش یافته و علاوه بر آن شیوه زندگی آنها هم تغییر كرده است؛ به طوریكه در سال ۱۹۷۳ گزارشی منتشر گردید كه بر مبنای آن از مجموع ۱۱۳ بیمار هموفیل تحت نظر، ۸۲ نفر پیش از ۱۵ سالگی فوت كرده اند.
وی با اشاره به اینكه در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ استفاده از پلاسمای تازه سبب بهبودی بیماران شد و سپس در دهه ۱۹۶۰ به دنبال ورود فاكتورهای تغلیظ شده انعقادی، بیماران هموفیلی به زندگی نزدیك به طبیعی دعوت شدند، اضافه كرد: بیماران هموفیلی باید از فرآورده های انعقادی استفاده كنند تا بتوانند كیفیت زندگی خویش را حفظ كنند، اما مشتقات پلاسمایی در ابتدا ممكن بود حاوی عوامل عفونی مانند ویروس های هپاتیت «بی» و «سی»، ایدز و... باشند، اما با پیشرفت روزبروز علم پزشكی، به سمت كشف مجهولات و حذف خطرات خون و فرآورده های آن، علاوه بر ارتقای كیفیت زندگی بیماران هموفیلی، آنها را در برابر خطرات بیماری های عفونی تا حدود زیادی محافظت كرد.
علویان همینطور اظهار نمود: طبق بررسی های انجام شده میزان آلودگی به هپاتیت «سی» در مبتلایان به هموفیلی نوع «آ» بیشتر از هموفیلی های نوع «ب» است، اضافه كرد: علت آن مصرف بیشتر فاكتورهای انعقادی توسط بیماران هموفیل نوع «آ» اعلام شده است. از طرفی همانطور كه گفته شد مصرف خون و فرآورده های خونی مانند پلاسمای تازه، پیش از سال های ۱۳۷۴-۱۳۷۵ می تواند یكی از طریق های عمده ابتلای این جمعیت به هپاتیت «سی» باشد. گرچه كه راه های انتقال دیگر همچون دفعات بستری زیاد در بیمارستان، تزریقات مكرر، دندانپزشكی، اعتیاد به مواد مخدر تزریقی ورفتارهای پرخطر از طریق های دیگر مبتلا شدن به هپاتیت «سی» در افراد است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب