کشف آنتی بیوتیکی قدرتمند که مقاوم ترین باکتری ها را نابود می کند
کادایف: محققان آنتی بیوتیک جدیدی کشف کرده اند که قدرت آن در مقابل باکتری های مقاوم به دارو خیلی بیشتر از آنتی بیوتیک های موجود است.
به گزارش کادایف به نقل از خبر آنلاین و برپایه گزارش زومیت، بتازگی پژوهشگران آنتی بیوتیک جدید و قدرتمندی کشف کرده اند که می تواند باکتری های مقاوم به دارو را از بین ببرد. این کشف می تواند چاره ای برای مواجهه با یکی از تهدیدات بزرگ بهداشت جهانی، یعنی مقاومت آنتی بیوتیکی، باشد.
در پژوهش جدید، تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور گرگوری چالیس از دانشگاه وارویک انگلستان، پروسه تولید داروی متیلنومایسین A توسط باکتری خاکی Streptomyces coelicolor را بررسی کردند. این دارو در سال ۱۹۶۵ برای اولین بار شناسایی شد.
به گزارش نیچر، پژوهشگران در طول این تحقیق، ترکیب واسطه ای به نام پرمتیلنومایسین C لاکتون را شناسایی نمودند که فعالیت ضد میکروبی آن ۱۰۰ برابر قویتر از خود متیلنومایسین A است. حتی مقادیر اندک این ترکیب قادر به از بین بردن سویه های مقاوم به داروهای درمانی بوده که سبب عفونت های سخت درمان می شوند.
پیدا شدن این ترکیب شگفت آور بود. پروفسور چالیس می گوید: «به طور معمول انتظار داریم تکامل محصول غائی را بشکلی کامل و بهینه کند، بدین سبب به صورت طبیعی باید انتظار داشته باشیم مولکول غائی بهترین خاصیت آنتی بیوتیکی را داشته باشد، اما این کشف نشان داد که در این مورد، یک واسطه می تواند خاصیت های برجسته تری نسبت به محصول غائی داشته باشد.»
کلنی باکتری Streptomyces coelicolor ترکیب آنتی بیوتیکی (قرمز) را در محیط اطراف خود آزاد می کند.
مقاومت به آنتی بیوتیک ها یکی از بزرگ ترین تهدیدات بهداشتی در جهان است و انتظار می رود طی ۲۵ سال آینده موجب مرگ ۳۹ میلیون نفر در سطح جهانی شود. یافته جدید می تواند به تولید داروهایی جدید برای مواجهه با این بحران کمک نماید.
پژوهش جدید نشان دهنده اهمیت تحقیقات بنیادی است که می توانند به کشف ترکیبات شیمیایی جدید از مسیرهای تولیدی قدیمی کمک کنند. این تحقیقات نه تنها می توانند درک ما از فرآیندهای شیمیایی را گسترش دهند، بلکه می توانند به کشف داروها و ترکیبات بیواکتیو جدید نیز منجر شوند. به قول جرارد رایت، بیوشیمیست دانشگاه مک مستر کانادا، اینگونه مطالعات علمی به پژوهشگران این امکان را می دهند که از مسیرهای سنتزی که در گذشته شناخته شده بوده اند، ترکیبات جدید و مفیدی را شناسایی کنند که امکان دارد در آینده کاربردهای گسترده ای در درمان بیماریها داشته باشند.
در سال ۲۰۰۶، چالیس و همکارانش پژوهش هایی را جهت بررسی مسیر مولکولی تولید متیلنومایسین A توسط باکتری S. coelicolor شروع کردند. آنها کم کم ژن های در رابطه با تولید این دارو را حذف کرده و تحقیقاتی را انجام دادند که به شناسایی مولکول های واسطه ای منجر گردید.
تا سال ۲۰۱۰، تیم تحقیقاتی پروسه تولید متیلنومایسین A را شبیه سازی کرده و چندین ترکیب واسطه ای را شناسایی نمودند. در ابتدا این ترکیب ها مورد توجه قرار نگرفتند، چون که پژوهشگران نمی دانستند از آنها چه استفاده ای کنند.
در سال ۲۰۱۷، یک دانشجوی دکترا در لابراتوار چالیس این ترکیب ها را از نظر فعالیت ضد میکروبی مورد آزمایش قرار داد و متوجه شد یکی از این ترکیبات یعنی پرمتیلنومایسین C لاکتون، خیلی قویتر از متیلنومایسین A عمل می کند. این ترکیب حتی در مقادیر خیلی کم قادر به از بین بردن باکتری هایی مانند استافیلوکوک اورئوس و انتروکوک فاسیوم بود که سبب عفونت های پیچیده و مقاوم به درمان می شوند.
تیم تحقیقاتی سپس آزمایشاتی انجام دادند تا ببینند آیا باکتری ها می توانند به این آنتی بیوتیک جدید مقاوم شوند یا نه. در آزمایشات طولانی مدت، باکتری های انتروکوک فاسیوم که در معرض پرمتیلنومایسین C لاکتون قرار گرفته بودند، مقاومت ایجاد نکردند. درمقابل، در باکتری هایی که درمعرض وانکومایسین قرار گرفتند (آنتی بیوتیکی که در درمان عفونت های مقاوم استفاده می شود)، مقاومت پدیدار شد.
یافته ها نشان میدهد پرمتیلنومایسین C لاکتون می تواند به عنوان گزینه امیدوارکننده ای برای مواجهه با باکتری های مقاوم به داروهای رایج باشد.
اوایل امسال، گروهی دیگر از پژوهشگران با همکاری تیم چالیس روشی اقتصادی برای تولید این آنتی بیوتیک به کمک مواد اولیه تجاری توسعه دادند. این موفقیت می تواند تولید انبوه این ترکیب را امکانپذیر سازد. بااین حال، پژوهشگران قصد دارند ابتدا به صورت دقیق تر مکانیزم عملکرد این مولکول در مقابل باکتری ها را بررسی نمایند. همین طور مطالعات بیشتری جهت بررسی سمیت این ترکیب در سلول های پستانداران و امکان اصلاح آن برای کاهش اثرات جانبی در انسان ها مورد نیاز است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب