مطالعات نشان می دهد؛
رژیم غذایی فستینگ به درمان سرطان کمک می نماید
کادایف: مطالعه اخیر پژوهشگران به بررسی ایمنی، تحمل، و اثرات در رابطه با متابولیک و ایمنی رژیم های غذایی فستینگ (شبه روزه داری) در شرکت کنندگان مبتلا به سرطان پرداخته است.
به گزارش کادایف به نقل از مهر به نقل از مدیکال نیوز، تغییر در نوع و مقدار غذایی که فرد می خورد می تواند اثرات مثبتی بر سلامت و پیری داشته باشد. برخی شواهد نشان میدهد که رژیم غذایی فستینگ برای طولانی مدت ممکنست مکانیسم های سلولی محافظ را فعال کند.
نتایج نشان داد که تغییرات متابولیک و سیستم ایمنی با بهبود عوارض سرطان منطبق است، اما اثربخشی آنها را ثابت نکرده است.
تحقیقات بیشتر برای تعیین این که آیا اثرات متابولیک و ایمنی ناشی از رژیم غذایی فستینگ موجب بهبود کارایی درمان استاندارد سرطان و کاهش مرگ و میر می شود، ضروری می باشد.
دانشمندان معتقدند که این اثرات رژیم غذایی فستینگ تا حدی به سبب کاهش موقت گلوکز، انسولین و فاکتور رشد شبه انسولین ۱ (IGF-۱) است. IGF-۱ هورمونی است که رشد را تنظیم می کند، متابولیسم ماهیچه های اسکلتی را کنترل می کند و ماهیچه های بدن انسان را بازسازی می کند.
از آنجا که IGF-۱ رشد و تقسیم سلولی، مرگ سلولی و بقای سلولی را تنظیم می کند، ممکنست رشد تومورهای سرطانی را نیز افزایش دهد.
مطالعات اولیه با چرخه های دوره ای روزه داری طولانی مدت اثرات ضد توموری، افزایش پاسخ به درمان ضد سرطان و محافظت از سلول های سالم در مقابل لطمه ناشی از شیمی درمانی را نشان داده است.
اگرچه رعایت دوره های طولانی مدت این رژیم غذایی و محدودیت های شدید مصرف کالری ممکنست چالش برانگیز بوده و دارای مشکلات ایمنی باشد.
با در نظر گرفتن این موضوع، دانشمندان یک "رژیم غذایی تقلیدکننده روزه موسوم به فستینگ" به وجود آورده اند که کالری، قند و پروتئین کمی دارد. هدف دستیابی به اثراتی مشابه روزه داری است و در عین حال از کمبود مواد مغذی جلوگیری می کند.
محققان برای ۱۰۱ شرکت کننده مبتلا به سرطان به مدت ۵ روز رژیم غذایی فستینگ یکسان طراحی کردند. شرکت کنندگان تا ۶۰۰ کالری در روز ۱ و حداکثر ۳۰۰ کالری در ایام ۲-۵ مصرف کردند. آنها این دوره از محدودیت کالری را با ۱۶ تا ۲۳ روز تغذیه مجدد دنبال کردند تا وزن از دست رفته را به دست آورند. سپس افراد این رژیم ها را هر ۳ یا ۴ هفته تا ۸ دوره تکرار کردند.
این مطالعه شامل افرادی بود که انواع مختلفی از سرطان را در مراحل مختلف داشتند و از درمان های ضدسرطانی مختلفی استفاده می کردند.
در ۹۹ شرکت کننده ای که تیم ارزیابی کردند، این رژیم غذایی سطح گلوکز سرم را ۱۸.۶ درصد، انسولین سرم را ۵۰.۷ درصد و IGF-۱ سرم را ۳۰.۳ درصد کم کرد.
محققان سطح انسولین را ارزیابی کردند برای اینکه شواهد نشان میدهد که این هورمون رشد سلول های سرطانی را تحریک می کند. بطور مشابه، برخی شواهد نشان میدهد که سطوح بالاتر گلوکز سرم نیز موجب پیشرفت سرطان می شود.
منبع: كادایف
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب